Klik hier voor de foto's
dinsdag 19 november 2013
donderdag 7 november 2013
Efese
Donderdag 7 nov. 2013
Vanmorgen zien we hoe mooi ons hotel aan het water ligt. Er is geen boulevard om langs te lopen en hogerop tegen de helling aan liggen hotels en huizen, allemaal met super "zeezicht".
Na een verkennend rondje te voet gaan we om 9 uur richting Efeze (klemtoon op de eerste "e"!!).
We zijn daar niet de enigen... het wemelt er van de bussen en grote hordes toeristen, die hier met bijna 3 miljoen per jaar op afkomen.
Efeze is het belangrijkste archeologische gebied van Turkije, en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Het was oorspronkelijk (ca. 1100 v.Chr.) een groep inheemse nederzettingen, gelegen rondom het heiligdom van de grote Aziatische vruchtbaarheidsgodin, Artemis van Efeze genaamd.
Het gebied is vrij uitgestrekt en goed voorzien van bordjes met uitleg in het Turks, Engels en Duits.
Er zijn geen verkopers noch sanitaire voorzieningen binnen het historische gebied, dus het is "pp" (preventief plassen) geblazen alvorens door de hekken te gaan.
Rondom des stad loopt een muur van 9,5 km lang, waarvan nog maar een klein stukje zichtbaar is. Efeze was een stad van handel en niet van kunst en cultuur.
We lopen in 4 uur tijd door het hele gebied, terwijl onze lokale gids steeds uitleg geeft over een bepaald onderdeel, teveel om hier op te noemen.
Enkele hoogtepunten zijn:
De heuvelhuizen: woningen tegen de rots gebouwd met muurschilderingen en mozaïek op de vloeren.
Vanmorgen zien we hoe mooi ons hotel aan het water ligt. Er is geen boulevard om langs te lopen en hogerop tegen de helling aan liggen hotels en huizen, allemaal met super "zeezicht".
Na een verkennend rondje te voet gaan we om 9 uur richting Efeze (klemtoon op de eerste "e"!!).
We zijn daar niet de enigen... het wemelt er van de bussen en grote hordes toeristen, die hier met bijna 3 miljoen per jaar op afkomen.
Efeze is het belangrijkste archeologische gebied van Turkije, en een van de grootste opgravingen uit de Griekse oudheid. Het was oorspronkelijk (ca. 1100 v.Chr.) een groep inheemse nederzettingen, gelegen rondom het heiligdom van de grote Aziatische vruchtbaarheidsgodin, Artemis van Efeze genaamd.
Het gebied is vrij uitgestrekt en goed voorzien van bordjes met uitleg in het Turks, Engels en Duits.
Er zijn geen verkopers noch sanitaire voorzieningen binnen het historische gebied, dus het is "pp" (preventief plassen) geblazen alvorens door de hekken te gaan.
Rondom des stad loopt een muur van 9,5 km lang, waarvan nog maar een klein stukje zichtbaar is. Efeze was een stad van handel en niet van kunst en cultuur.
We lopen in 4 uur tijd door het hele gebied, terwijl onze lokale gids steeds uitleg geeft over een bepaald onderdeel, teveel om hier op te noemen.
Enkele hoogtepunten zijn:
- De bibliotheek
- De toiletten van de oorspronkelijke bewoners: gaten op een rijtje. In de winter liet je een slaaf een plekje voorverwarmen: de zgn. voorzitter. Die slaaf vertelde dan later rond wat hij had gehoord tijdens het "opwarmen" en zo ontstond de riooljournalistiek.
- De basiliek van de apostel Johannes
- Het theater met plaats voor 25.000 mensen, nog redelijk intact.
 |
| theater met 25.000 zitplaatsen |
- Een mooie stoeptegel om je de weg te wijzen naar het bordeel
 |
| 1= bordeelhoudster - 2= linksaf - 3= betaal met munten- 4= of met creditcard :-) |
woensdag 6 november 2013
Noordwaards in de regen
6 nov. 2013
In de regen op weg naar Kusadasi bezoeken we de tempel van Zeus bij Euromos, verscholen tussen de olijfbomen. Het is de best bewaarde tempel van Turkije en op sommige zuilen staan de na men van een "sponsor".
Didyama: een tempel voor Apollo en Artemis, de tweeling-goden. Dimos = tweeling in het Grieks.
De tempel telde ooit 120 zuilen. Sommige zijn meer dan 20 m hoog, bijzonder om te zien.
In het midden van tempel ligt de 12 m diepe orakelbron, van waaruit vroeger de goed geïnformeerde priesters wijze raad gaven.
Milete: het New York van de oudheid. Vroeger een grote handelsstad met haven. Tegenwoordig ligt het 8 km van zee. Bijna is het Griekse eiland Samos vast geslibd aan het vaste land. Hierover verwacht men problemen.
Alexander de Grote kwam hier in 1334.
Het theater heeft 15.000 zitplaatsen en natuurlijk kregen we weer een mooi verhaal te horen van onze reisleider.
Vanwege de regen moesten we het bezoek afbreken en zijn lekker droog gaan lunchen in een groot lokaal waar we zowaar twee gebakken sliptongetjes kregen.
Priëne: Vroeger lag het aan zee, maar tegenwoordig kilometers ervandaan.
Alexander de Grote was ook hier en heeft alles verwoest.
Het stratenplan is Hippodameïsch: d.w.z. rechte straten, bouw in blokken.
Nu is er nog de Athenatempel met 5 mooie Ionische zuilen te zien.
Her theater is hoefvormig en biedt plaats aan 500 mensen. Er is nog de rest te zien van een "waterklok" (klepsydra) die de spreektijd van de senaat aangaf.
Het hele complex ligt op een heuvel met glibberige stenen vanwege de regen, dus Dicks jack, waar gisteren drie glazen wijn overheen gingen, werd weer lekker schoon :-)
Voldoende tempels voor vandaag, dus in de regen op weg naar Kusadasi, waar we om ca. 17.30 in het donker aankwamen. Hoe het hotel erbij ligt zullen we pas morgen zien.
In de regen op weg naar Kusadasi bezoeken we de tempel van Zeus bij Euromos, verscholen tussen de olijfbomen. Het is de best bewaarde tempel van Turkije en op sommige zuilen staan de na men van een "sponsor".
 |
| Gesponsord door....... |
 |
| Oren: gebed verhoord.... laat het de tempelgod weten :-) |
Didyama: een tempel voor Apollo en Artemis, de tweeling-goden. Dimos = tweeling in het Grieks.
De tempel telde ooit 120 zuilen. Sommige zijn meer dan 20 m hoog, bijzonder om te zien.
In het midden van tempel ligt de 12 m diepe orakelbron, van waaruit vroeger de goed geïnformeerde priesters wijze raad gaven.
Milete: het New York van de oudheid. Vroeger een grote handelsstad met haven. Tegenwoordig ligt het 8 km van zee. Bijna is het Griekse eiland Samos vast geslibd aan het vaste land. Hierover verwacht men problemen.
Alexander de Grote kwam hier in 1334.
Het theater heeft 15.000 zitplaatsen en natuurlijk kregen we weer een mooi verhaal te horen van onze reisleider.
Vanwege de regen moesten we het bezoek afbreken en zijn lekker droog gaan lunchen in een groot lokaal waar we zowaar twee gebakken sliptongetjes kregen.
Priëne: Vroeger lag het aan zee, maar tegenwoordig kilometers ervandaan.
Alexander de Grote was ook hier en heeft alles verwoest.
Het stratenplan is Hippodameïsch: d.w.z. rechte straten, bouw in blokken.
Nu is er nog de Athenatempel met 5 mooie Ionische zuilen te zien.
Her theater is hoefvormig en biedt plaats aan 500 mensen. Er is nog de rest te zien van een "waterklok" (klepsydra) die de spreektijd van de senaat aangaf.
Het hele complex ligt op een heuvel met glibberige stenen vanwege de regen, dus Dicks jack, waar gisteren drie glazen wijn overheen gingen, werd weer lekker schoon :-)
Voldoende tempels voor vandaag, dus in de regen op weg naar Kusadasi, waar we om ca. 17.30 in het donker aankwamen. Hoe het hotel erbij ligt zullen we pas morgen zien.
dinsdag 5 november 2013
Bodrum
Bodrum is het klassieke Halikarnassos, tevens geboorteplaats van Herodotus.
De naam Bodrum is betekent "onderaardse kelder" en heeft betrekking op de grafkelder van het Mausoleum.
Mausolos was een Pers die regeerde van 377 tot 353 voor Chr. Hij liet veel mooie gebouwen bouwen en ontwierp een wal om de stad te verdedigen van 5,5 km lang.
Hij liet overal belasting op heffen, zelfs op het dragen van lang haar.
Hij was getrouwd met zijn zus en zij liet het mausoleum na zijn dood voor hem bouwen op de agora, een grote eer. Het is nu een van de zeven wereldwonderen.
Na een onstuimige nacht met veel regen en onweer is het vroeg in de morgen net droog en winderig. In 7 minuten kun je te voet afdalen naar de boulevard langs de Egeïsche zee, waar het heerlijk lopen is. In de regen vertrekken we met 2 kleine busjes naar het centrum van Bodrum, omdat de grote bus hier niet mag rijden: de straatjes zijn te smal.
We bezoeken vandaag de burcht, die hoog boven de haven ligt en nu ook een museum herbergt.
Veel vondsten uit gezonken schepen en een ook exemplaren daarvan.
Voor de in gang van het museum zien we een standbeeld van Herodotus, wiens voetsporen we deze week volgen.
Daarna gaan we naar de resten van het mausoleum, midden in de stad. Veel is er niet meer te zien, maar de locatie laat zien hoe groot de macht en het aanzien waren van Mausolos en zijn zus.
Hierna gaan we uitgebreid lunchen op een van de vele terrasjes van Bordrum. We lopen langs de kust en door lange winkelstraatjes terug naar het hoger gelegen hotel, om in de avond te genieten van een voordracht van onze reisleider over de Griekse filosofen. Never a dull moment immers.
Heerlijke dag met als enig minpunt de rood-wit gestreepte banden rondom het aanlokkelijke zwembad :-(
De naam Bodrum is betekent "onderaardse kelder" en heeft betrekking op de grafkelder van het Mausoleum.
Mausolos was een Pers die regeerde van 377 tot 353 voor Chr. Hij liet veel mooie gebouwen bouwen en ontwierp een wal om de stad te verdedigen van 5,5 km lang.
Hij liet overal belasting op heffen, zelfs op het dragen van lang haar.
Hij was getrouwd met zijn zus en zij liet het mausoleum na zijn dood voor hem bouwen op de agora, een grote eer. Het is nu een van de zeven wereldwonderen.
Na een onstuimige nacht met veel regen en onweer is het vroeg in de morgen net droog en winderig. In 7 minuten kun je te voet afdalen naar de boulevard langs de Egeïsche zee, waar het heerlijk lopen is. In de regen vertrekken we met 2 kleine busjes naar het centrum van Bodrum, omdat de grote bus hier niet mag rijden: de straatjes zijn te smal.
We bezoeken vandaag de burcht, die hoog boven de haven ligt en nu ook een museum herbergt.
Veel vondsten uit gezonken schepen en een ook exemplaren daarvan.
 |
| Burcht van Bodrum |
 |
| Herodotus |
Daarna gaan we naar de resten van het mausoleum, midden in de stad. Veel is er niet meer te zien, maar de locatie laat zien hoe groot de macht en het aanzien waren van Mausolos en zijn zus.
Hierna gaan we uitgebreid lunchen op een van de vele terrasjes van Bordrum. We lopen langs de kust en door lange winkelstraatjes terug naar het hoger gelegen hotel, om in de avond te genieten van een voordracht van onze reisleider over de Griekse filosofen. Never a dull moment immers.
Heerlijke dag met als enig minpunt de rood-wit gestreepte banden rondom het aanlokkelijke zwembad :-(
maandag 4 november 2013
Op weg naar Bodrum
4 nov. 2013
Vandaag rijden we weer terug naar het westen, naar Bodrum.
Onderweg doen we Nyssa en Alinda aan, kleine opgravingen met heel weinig toeristen.
Nyssa:
De naam is afgeleid van de god Dionysus en de stad werd gesticht door drie broers. Beroemd waren de scholen en de wondergenezingen. Zieken werden in een grot gelegd, "rustig als de dieren in hun schuilplaats". Dit doet me denken aan de plek achter de prullenbak waar onze honden heen kropen als hun einde in zicht kwam. Er is ook nog een theater, waar alle moois is gestolen.
Er is inderdaad geen bus te bekennen bij Nissa en we lopen heerlijk langs de bezienswaardigheden. Heel mooi zijn de reliëfs, die achter een hek staan om ontvreemding te voorkomen. Weer een mooi theater met rondom heel veel olijfbomen, die om het jaar dragen en dit jaar toevallig niet. En een spannende verhaal bleef natuurlijk niet uit!
Vandaag lunchten we in een heel klein dorp, nadat we de spullen bij een supermarkt langs de weg hadden aangeschaft. Op het terras van het café zitten oude mannen te rummikuppen en thee te drinken.
Na de lunch gaan we met de bus een hoge berg op, naar het oude heiligdom van Alinda, dat gedeeltelijk is opgegraven. We lopen dan naar beneden over een soms behoorlijk steil pad. Steeds uitzicht op het dal.
Alinda
Bekend geworden door de godin Ada. Er zijn graven uitgehakt in de rotsen. Omhoog klimmend kom je bij een burcht en een theater met 35 rijen, dat nog gedeeltelijk onder de aarde ligt. Het meest bijzonder is een marktgebouw (naast de agora) van 3 verdiepingen, 99 m. lang, een unicum.
De wachttoren is nog bijna helemaal intact en overal zie je resten van de vroegere stad. Er moet nog veel meer onder de grond zitten, maar daar zal wel nooit meer iets van komen. Nog duizenden plekjes zijn er waar gegraven zou kunnen worden.
Ons hotel ligt hoog boven de stad en is een oud klooster met kleine kamers maar wel voorzien van een zwembad mét water in zit. Alleen jammer dat er een groot rood-wit gestreepte band omheen zit.....
Terwijl we de berg afdalen komen we langs een wachttoren en een theater.
Tegen half vijf rijden we naar Bodrum, waar we om 19.30 aankomen in ons hotel.
Het is inmiddels aardedonker, zodat we pasmorgen kunnen zien waar we precies zitten t.o.v. de zee.
Vandaag rijden we weer terug naar het westen, naar Bodrum.
Onderweg doen we Nyssa en Alinda aan, kleine opgravingen met heel weinig toeristen.
Nyssa:
De naam is afgeleid van de god Dionysus en de stad werd gesticht door drie broers. Beroemd waren de scholen en de wondergenezingen. Zieken werden in een grot gelegd, "rustig als de dieren in hun schuilplaats". Dit doet me denken aan de plek achter de prullenbak waar onze honden heen kropen als hun einde in zicht kwam. Er is ook nog een theater, waar alle moois is gestolen.
Er is inderdaad geen bus te bekennen bij Nissa en we lopen heerlijk langs de bezienswaardigheden. Heel mooi zijn de reliëfs, die achter een hek staan om ontvreemding te voorkomen. Weer een mooi theater met rondom heel veel olijfbomen, die om het jaar dragen en dit jaar toevallig niet. En een spannende verhaal bleef natuurlijk niet uit!
 |
| Olijfbomen bij Nissa |
Vandaag lunchten we in een heel klein dorp, nadat we de spullen bij een supermarkt langs de weg hadden aangeschaft. Op het terras van het café zitten oude mannen te rummikuppen en thee te drinken.
Na de lunch gaan we met de bus een hoge berg op, naar het oude heiligdom van Alinda, dat gedeeltelijk is opgegraven. We lopen dan naar beneden over een soms behoorlijk steil pad. Steeds uitzicht op het dal.
Alinda
Bekend geworden door de godin Ada. Er zijn graven uitgehakt in de rotsen. Omhoog klimmend kom je bij een burcht en een theater met 35 rijen, dat nog gedeeltelijk onder de aarde ligt. Het meest bijzonder is een marktgebouw (naast de agora) van 3 verdiepingen, 99 m. lang, een unicum.
De wachttoren is nog bijna helemaal intact en overal zie je resten van de vroegere stad. Er moet nog veel meer onder de grond zitten, maar daar zal wel nooit meer iets van komen. Nog duizenden plekjes zijn er waar gegraven zou kunnen worden.
Ons hotel ligt hoog boven de stad en is een oud klooster met kleine kamers maar wel voorzien van een zwembad mét water in zit. Alleen jammer dat er een groot rood-wit gestreepte band omheen zit.....
 |
| Dorp bij Alinda |
Terwijl we de berg afdalen komen we langs een wachttoren en een theater.
Tegen half vijf rijden we naar Bodrum, waar we om 19.30 aankomen in ons hotel.
Het is inmiddels aardedonker, zodat we pasmorgen kunnen zien waar we precies zitten t.o.v. de zee.
zondag 3 november 2013
Een dag vol liefde
3 nov. 2013
Aphrodisias ligt op een heuvel van bijna 600m hoog en ontleent haar naam aan de godin Aphrodite, godin van de liefde.
De stad, die vlakbij een marmergroeve ligt, werd gebouwd in ongeveer 300 voor Chr.
Er is een tempel voor Aphrodite uit de eerste eeuw voor Chr. en je ziet dat er veel met marmer is gewerkt. In de vijfde eeuw werd de tempel omgevormd tot basiliek. In de loop der tijd werd het hele complex overwoekerd en verscheen er een nieuwe stad bovenop: Geyre. In 1961 was er een aardbeving en toen pas is de oude stad opgegraven.
Er is nu een museum met tal van beelden etc. Een ervan zie je hieronder: De drie gratiën.
We lopen van 10 tot 15 uur door het hele gebied, in een heerlijk herfstzonnetje met tal van andere toeristen. Het is hier zo groot en uitgestrekt dat je daar beslist geen last van hebt.
Onze reisleider
Helemaal aan het uiteinde van het terrein staat het grote stadion met 30.000 zitplaatsen en zo lang dat je er 200 m kon laten lopen en dat er paard gereden werd met karretjes en 24 rondjes achter elkaar.
De tempel van Aphrodite met 14 zuilen en de mooie poort is het belangrijkste heiligdom van de stad:
Het theater met alle stenen zitplaatsen, waarvan vele gegraveerd met een teken van de "kaarthouder' was weer de gelegenheid voor onze reisleider om een mooi verhaal voor te lezen. Hij stond helemaal onderin het theater en we konden hem heel goed verstaan.
Aphrodisias ligt op een heuvel van bijna 600m hoog en ontleent haar naam aan de godin Aphrodite, godin van de liefde.
De stad, die vlakbij een marmergroeve ligt, werd gebouwd in ongeveer 300 voor Chr.
Er is een tempel voor Aphrodite uit de eerste eeuw voor Chr. en je ziet dat er veel met marmer is gewerkt. In de vijfde eeuw werd de tempel omgevormd tot basiliek. In de loop der tijd werd het hele complex overwoekerd en verscheen er een nieuwe stad bovenop: Geyre. In 1961 was er een aardbeving en toen pas is de oude stad opgegraven.
Er is nu een museum met tal van beelden etc. Een ervan zie je hieronder: De drie gratiën.
  |
Onze reisleider
Helemaal aan het uiteinde van het terrein staat het grote stadion met 30.000 zitplaatsen en zo lang dat je er 200 m kon laten lopen en dat er paard gereden werd met karretjes en 24 rondjes achter elkaar.
 |
| Stadion |
 |
| Tempel van Aphrodite |
 |
| Theater |
zaterdag 2 november 2013
Sardes en Pamukale
2 nov. 2013
Vandaag een hele lange dag met twee prachtige sites.
We rijden naar het zuidoosten eerst naar Sardes waar de tempels van Artemis en Zeus tegen elkaar aan gebouwd liggen middenin een heuvelachtig landschap in herfstkleuren.
We bevinden ons in het voormalig koninkrijk Lydië, waarvan Sardes de hoofdstad was
Onderweg zagen we veel heuveltjes waaronder graven waren (al lang geleden leeg geroofd).
Hoog boven de opgravingen was een steile heuvel, die vroeger de citadel beschermde.
Herodotus heeft in zijn Historiën hierover spannende verhalen geschreven.
Onze reisleider heeft er ook een paar voorgelezen tijdens de lange busrit... altijd heel erg leuk!!
Onder de Perzen werd Sardes een van de rijkste en belangrijkste handelscentra en de hoofdstad van Lydië. Het was ook het westelijke beginpunt van de beroemde koninklijke weg, wat zeker heeft bijgedragen tot zijn rijkdom. Kroisos was lange tijd koning van de Lydiërs (zo rijk als Creuses!).
Het Gymnasium: sportcomplex 2e eeuw na Chr. met sportveld voor het worstelen en ook een (nu niet meer) overdekt zwembad.
Vandaag een hele lange dag met twee prachtige sites.
We rijden naar het zuidoosten eerst naar Sardes waar de tempels van Artemis en Zeus tegen elkaar aan gebouwd liggen middenin een heuvelachtig landschap in herfstkleuren.
We bevinden ons in het voormalig koninkrijk Lydië, waarvan Sardes de hoofdstad was
Onderweg zagen we veel heuveltjes waaronder graven waren (al lang geleden leeg geroofd).
Hoog boven de opgravingen was een steile heuvel, die vroeger de citadel beschermde.
Herodotus heeft in zijn Historiën hierover spannende verhalen geschreven.
Onze reisleider heeft er ook een paar voorgelezen tijdens de lange busrit... altijd heel erg leuk!!
Onder de Perzen werd Sardes een van de rijkste en belangrijkste handelscentra en de hoofdstad van Lydië. Het was ook het westelijke beginpunt van de beroemde koninklijke weg, wat zeker heeft bijgedragen tot zijn rijkdom. Kroisos was lange tijd koning van de Lydiërs (zo rijk als Creuses!).
 |
| Tempels van Sardes |
Het Gymnasium: sportcomplex 2e eeuw na Chr. met sportveld voor het worstelen en ook een (nu niet meer) overdekt zwembad.
 | ||
Na ongeveer 2 uur rijden met ondertussen een lunch in een groot winkelcentrum met een soort McDonald's bereiken we Pamukale.
Pamukale betekent "kasteel van katoen" in het Turks en is een natuurfenomeen . Het ligt vlakbij Denizli temidden van katoenvelden.
Het kalkhoudende water loopt er via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme water (35°) slaat natriumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet. Op deze manier krijgt de helling een bijzonder uitzicht: het lijkt op een op kasteel van katoen of op een bevroren waterval. Door het grote aantal toeristen werd het proces van kalkvorming echter aangetast en daarom is er voor gekozen om grote baden langs een nieuw wandelpad te maken. Bij de toegang tot dit pad moeten de schoenen uit, en er mag niet van het pad afgegaan worden. Doordat het pad continu onder water staat, is er geen slijtage meer van de witte laag.
We lopen in het donker ca. 3 km langs de Necropolis van Pamukale met tal van sarcofagen en heiligdommen om de doden te bergen. Heelhuids bereiken we tegen 18.30 ons hotel met een heerlijke kamer en zo mogelijk nog lekkerder eten.
|
Abonneren op:
Posts (Atom)